Dokładnie dwa tygodnie temu żegnaliśmy się z Poznaniem i dokładnie za dwa tygodnie wracamy. Oznacza to, że jesteśmy na półmetku naszego doświadczenia. Czas biegnie tak szybko, a jednocześnie czujemy się jakbyśmy byli tu już przynajmniej dwa miesiące.
Dzisiaj rano dostąpiliśmy zaszczytu spotkania z Nuncjuszem Apostolskim w Izraelu, dlatego zaraz po mszy oraz śniadaniu wyciągnęliśmy swoje najlepsze ubrania (chłopaki powinni nosić Klaudię na rękach za pięknie wyprasowane koszule), ułożyliśmy włosy i wyruszyliśmy. Droga na szczęście nie była długa, dlatego udało nam się wkroczyć w progi rezydencji bez widocznego zmęczenia a nawet śmiem twierdzić, że z odrobiną gracji. Spotkanie przebiegło w bardzo miłej atmosferze i na końcu wszyscy szczęśliwi zrobiliśmy sobie pamiątkowe zdjęcia :)
Po powrocie czekała nas praca, praca i praca z przerwą na ciastko. Dzisiejszym najważniejszym zadaniem było gruntowanie werandy. Nie było łatwo ale wszyscy zgodnie stwierdzili, że
grunt to mieć dobre podejście do pracy.
A, no i Ania miała w
gruncie rzeczy, if you know what I mean :D
Wieczorem znowu wyruszyliśmy do Grobu. Muszę przyznać, że prawie codzienne przychodzenie w to niesamowite miejsce oraz noc, którą tam spędziliśmy na modlitwie sprawiła, że czujemy się tam tak dobrze jak w domu.
A w drodze powrotnej kupiliśmy soczek pomarańczowy którym uczciliśmy nasze połowinki :D
Kasia
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz